تکنیک هایی برای اولویت بندی
خُب رسیدیم به اولویت بندی. حالا چطوری اولویت بندی کنیم؟
اصلا قبل از هر چیز، اولویت بندی یعنی چه؟
اولویت بندی یعنی، چطوری به طور آگاهانه بتونیم کارها رو به تعویق بندازیم و براساس توانمندی هامون، از کارهای مهمتر شروع کنیم. یکی از دلایلی که معمولاً سیستم های برنامه ریزی جواب نمیدن و باهاشون دچار مشکل میشیم، اینه که ما یه لیست بلند بالا از همه کارهامون درست میکنیم و توقع داریم که به همشون برسیم و انجامشون بدیم. اما این در عمل یه کار کاملا غیر حرفه ای و ناکارآمدهِ.
پس کار درست چیه؟
کار درست اینه که بتونیم اولویت بندیِ درستی انجام بدیم و یه سری از کار ها رو آگاهانه به تعویق بندازیم و شاید حتی اصلا انجامشون ندیم. حتی باید یه لیستِ نه، داشته باشیم. لیستِ نه، یه سری از کارهاس که اصلا نباید انجامشون بدیم یا باید به شخص دیگه ای ارجاعشون بدیم. اینکه ما بتونیم هنر نه گفتنُ یاد بگیریم، خودش یه قدم بزرگه. اینکه بدونیم کجا باید نه بگیم و کجا آره هنریهِ که باید بهش دست پیدا کنیم.
حالا در ادامه بیشتر راجبش صحبت میکنیم.
یه دلیلِ دیگه که ما نمی تونیم تو برنامه ریزی ها و اولویت بندی هامون موفق عمل کنیم، ترسِ ماست. معمولاً ترس های ما هستن که باعث میشن که ما نتونیم اولویت بندی درستی داشته باشیم. ترس از به تعویق انداختن، ترس از نه گفتن، ترس از انجام نشدنِ کار، ترس از انتقاد شدن، ترس از قضاوت شدن یا خیلی ترس های دیگه که مانع تصمیم گیری درستِ ما میشن.
ولی باید یادمون باشه که انسان های موفق همیشه با ترس هاشون روبرو میشن و به اون ها غلبه میکنن.
خُب، کم کم بریم سر اصل مطلب.
- یک مسیر مشخص داشته باشیم
- بدونیم که در واقع کجا باید بله بگیم و کجا نه.
- نه ها را ارجاع بدیم.
- با ترس هامون روبرو بشیم.
توی دنیای امروز، اولویت بندی خودش یه جور علم محسوب میشه و تکنیک های زیادی برای این کار معرفی شده. حالا ما اینجا می خوایم چند تا از این تکنیک ها رو با هم مرور کنیم، تا ببینیم دنیا داره چطوری با این معقوله برخورد میکنه و یاد بگیریم که چطوری میتونیم یه اولویت بندی اثر گذار برای کارامون داشته باشیم.
من چند تا تکنیک بسیار ساده و کاربردی برای اولویت بندی را پیشنهاد می کنم که البته در آینده به توضیحش خواهم پرداخت، در عین حال با یه جستجوی کوچک مطالب خوبی را یافت خواهید کرد.
- قانون پارتو (20/80)
- قانون 5 تایی
- ماتریس آیزن هاور
