مدیریت زمان به روش تچان
انقلاب صنعتی یعنی بیشتر کار کن، کمتر وقت داشته باش! انقلاب صنعتی نقطه عطفی تو مباحث مدیریت زمان بود. چون سرمایه دارها دوست داشتن بیشتر پول در بیارن کارگرها هم دوست داشتن بیشتر درآمد داشته باشن این وسط زمان هر دو ۲۴ ساعت بود و قرار نبود تغییری تو این مؤلفه ایجاد بشه. پس لازم بود مدیریت زمان رو جدی تر بگیرن، جدی تر بگیرن که تو زمان کمتر کار بیشتر و پرفایده تری انجام بشه.
پس روانشناسای مختلف اومدن و نظریات مختلفی تو این حوزه ارائه کردن. سال ۱۹۷۵ روانشناسی با نام «میهای چیکسنت‌میهای» (۲۰ بار خوندم تا اسمش رو فهمیدم!) یه نظریه ارائه کرد. نظریه ای تحت عنوان flow )جریان) که به دلیل نامعلوم و نامأنوسی به «تَچان» ترجمه ش کردن! نپرس تچان یعنی چی که منم مثل تو نمیدونم.
ولی میدونم فحش نیست…
البته من ترجمه‌ی «غرقگی» رو برای flow بهتر و گیراتر میبینم! خلاصه این که این مدل فکری هم برای خودش طرفدارانی پیدا کرد و میتونه کمکی باشه برای مدیریت بهتر زمان. البته اگه بخوایم دقیق تر به این مدل نگاه کنیم، بیشتر میتونه زیرمجموعه هدفگذاری باشه تا مدیریت زمان.
