چقدر پاداش غلط برای کارهای غلط گرفتیم ؟؟؟
همه مون عاشق تحولیم…
اصلا اولین قدم برای رسیدن به اهداف مون متحول شدنه، تا الان با همه ی داشته هات تا اینجا تونستی خودتو بکشی و بیای؛ از این جا بیشتر توقع نداشته باش بری! پس لازم داری تغییر کنی. لازم داری ارتقاء پیدا کنی. لازم داری متحول شی.
تنها راه تحول!
متحول شدن سر و تهش رو به هم بزنی فقط از این دو راه عملیه:
- آموختن
- عمل کردن
باید بیشتر از چیزی که الان میدونی بدونی. باید باور کنی که خیلی چیزها هست که تو ازش خبر نداری. اون چیزی که می دونی در مقابل اون چیزی که باید بدونی هنوز هیچیه!!! خیلی اطلاعات هست که لای کتابا داره خاک میخوره و سراغش نمیریم. باید باور کنی برای بهتر شدن، باید دانش بهتر شدن رو کسب کنی. اما این که همه ش نیست.
عمل گرایی!
اگه بخوای کسب کنی و کسب کنی و کسب کنی و عمل نکنی. من توصیه میکنم همون کسب رو هم نکن. بزرگترین عامل تحولت اینه که بتونی به هر چیزی که یاد میگیری همون موقع عمل کنی. وگرنه تمام دانستههات روی هم تل انبار میشه و تو هم مثل اکثر مردم دچار سندرون دانای کل بودن میشی. (یه جور بیماریه که از عادات غلط فتجون پر بودن حاصل میشه، نگران نباش واگیر نداره)
خداییش به چند تا از توصیه هاش عمل کردی؟ اینقدر داد زدم قلم و کاغذ دستته یا نه؟ خداییش قلم و کاغذ دستتون گرفتید؟ باور کنید امکان نداره موفق شید، امکان نداره تغییر کنید تا زمانی که عملگرایی رو تو خودتون تقویت کنید.
تشویق های غلط!
اما تحول یه سری موانع هم داره. امروز میخوام به یکیش اشاره کنم:
- تشویق های غلط برای رفتارهای غلط!
قطعا براتون پیش اومده که با دوستان یه جایی برید و چیزی بخورید. و گاهی پیش میاد که یه نفر همه رو حساب میکنه. این کار اصلا کار بدی نیست. اما به شرط این که در چارچوب و قاعده باشه. خب طبیعتا وقتی حساب میکنیم، همه برامون به به و چه چه میزنن و ما هم خوشمون میاد. به خاطر همین خیلی وقتا دوست داریم این تشویق رو تکرار کنیم. پس سعی میکنیم بار بعدی هم حساب کنیم؛ و بار بعدی و بار بعدی و دیگه عادت میکنیم به حساب کردن؛ چون تشویق میشیم. هر وقت کسی تو یه موردی از حدود منطقی خارج شد و دیگران تشویقش کردن، اون آدم اسیر لذتِ تشویق ها و توجهات دیگران میشه (وای از این عزت نفس پایین)
این لذتِ اعتیاد آور مانع این میشه که این آدم بتونه تحول مالی خوبی داشته باشه. چون اسیر تشویق غلط دیگران برای رفتار غلطش شده!
یکی دو مثال!
بعضی وقتا یه خانم برای همسرش کلی به خودش میرسه و هر بار که شوهرش خسته و کوفته میاد خونه، میره استقبالش، آرایش میکنه، لباس های زیبا میپوشه… اما شوهرش مثل ماست (خواستم احترام بذارم چیز بدی بهش نگفتم) هیچ واکنشی به این همه کارِ خانمش نشون نمیده. هر روز خانمش به طرق مختلف در صدد جلب توجه شوهرش بر میاد و شوهر هم ماستِ ماستِ ماست…
تا این که یه روز خانم مریض میشه. شوهر که خونه میاد میبینه خانمش حال مساعدی نداره. شوهرش سریع شال و کلاه میکنه که بریم دکتر. (اولین جرقه ی توجه) و در طول مدت بیماری مدام به استعمال داروها و مراقبت از خودش توصیه میکنه. خانمی که مدام دنبال جلب توجه بوده، الان دیده که بیماری مساوی با توجه… پس حتی اگه شده یه هفته بیشتر مریضی خودش رو طول میده… تند تند مریض میشه و خلاصه یه تشویق غلط برای یه رفتار غلط باعث ایجاد یه عادت غلط شد!
دیدید بعضی بچه ها که تازه زبون باز کردن، میان تو جمع یه فحش که یه جایی شنیدن رو تکرار می کنن؟ واکنش اطرافیان چیه؟ متأسفانه اغلب با خنده و نشون دادن اون بچه به همه این کار غلط رو تشویق میکنن و اون بچه تکرار این حرف زشت رو مساوی با توجه دیگران میدونه!
چه کنیم؟
یه نگاه بندازید به خودتون و ببینید کدوم رفتارتون میتونه به خاطر تشویق های غلط جامعه تون باشه؟! همین امروز شروع کنید به کنار گذاشتنش. خودِ همین کار اولین قدم تحول شماست. یه نگاه بندازید به اطرافیان تون و ببینید کدوم رفتارشون میتونه به خاطر تشویق های غلط جامعه باشه؟!
از این به بعد اون رفتار رو تشویق و تحسین نکنید و مراقب باشید خودتون دچارش نشید.
