کمک به هم نوع یکی از اساسی ترین مولفه های انسانیت ماست، اما هر خصلت اخلاقی تا زمانی خوب به حساب می آید که از محدوده ی تعادل خارج نشود. هم افراط و هم تفریط باعث خراب شدن آن صفت خوب می شوند.
برخی افراد، تمام انرژی و تلاش خود را برای راضی نگه داشتن دیگران به کار می بندند و همین مسأله عامل استرس و نارضایتی درونی آن ها می شود. در این مقاله قصد دارم نکاتی در مورد این نوع رفتار غلط به شما بگویم.
راضی نگه داشتن دیگران چه زمانی غلط است؟
هر انسانی در قبال خودش و دیگران مسئولیت هایی دارد. مسئولیت هایی که عقل، شرع و عرف برای او تعیین می کند. تا زمانی که در چارچوب مسئولیت های خودمان حرکت میکنیم، هم ما راضی هستیم و هم طرف مقابل مان.
اما زمانی که پا از این مسئولیت ها فراتر بگذاریم (چه افراط در مسئولیت پذیری و چه تفریط و کم گذاشتن در این مسأله) یکی از طرفین ارتباط ناراضی خواهد بود و رابطه با چالش مواجه می شود.
